bzykać

bzykać: bzykać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, bzykaćam, bzykaća, bzykaćają {{/stl_8}}– bzyknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, bzykaćnę, bzykaćnie, bzykaćnij, bzykaćnął, bzykaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać wysoki, cichy, wibrujący dźwięk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ledwo zamknąłem drzwi, bzyknął domofon. Osa bzyka koło głowy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}wulg. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o mężczyźnie: odbywać stosunki płciowe; uprawiać seks' {{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

bzykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywać stosunki płciowe; uprawiać seks {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bzykać — ndk I, bzykaćka, bzykaćają, bzykaćał bzyknąć dk Va, bzykaćnie, bzykaćnął, bzykaćnęła, bzykaćnąwszy «o lecących owadach, pociskach i niektórych mechanizmach: wydawać dźwięk podobny do słabego gwizdu» W pokoju bzykały muchy. Kule bzykały nad… … Słownik języka polskiego
bzykać — Odbywać z kimś stosunek płciowy, zwłaszcza w pośpiechu Eng. To copulate with someone, especially quickly … Słownik Polskiego slangu
bzykać się — Odbywać stosunek płciowy Eng. To copulate … Słownik Polskiego slangu
bzyknąć — → bzykać … Słownik języka polskiego
bzykanie — n I rzecz. od bzykać Bzykanie komarów … Słownik języka polskiego
zabzykać — dk I, zabzykaćam, zabzykaćasz, zabzykaćają, zabzykaćaj, zabzykaćał «zacząć bzykać, bzyknąć, wydać dźwięk podobny do słabego gwizdu» Muchy zabzykały natarczywie. Gdzieś nad głową zabzykały mu kule … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias